یک روزنامه نگار/ نگارشكنندگان روزنامهنگاری مستقیما با حرمت افراد در ارتباط هستند
تلفنهایش را كمتر پاسخ میدهد و ما نیز وقت استاد را نمیگیریم ...سال گذشته نزدیك به روز خبرنگار بود كه با استاد حسین قندی تماس گرفتم و از او سوالاتی داشتم، برخلاف لحن خندان همیشگیاش، اینبار از پشت تلفن خستگی ته صدایش شنیده میشد...
به گزارش ایسنا، حسین قندی پیشكسوت روزنامهنگاری، متولد اسفند 1330 در سبزوار و بزرگ شده تهران است؛ به گفته خودش 15 یا 16 سال داشت كه برای بیان احساس شروع كرد به سرودن یك شعر درباره زلزلهای كه در یكی از روستاهای خراسان خرابی زیادی به بار آورد و عده زیادی هم كشته شدند.
سال 1349 دیپلم گرفت و وقتی برای بار دوم در كنكور دانشگاه شركت كرد، در دو رشته زبان و ادبیات انگلیسی و روزنامهنگاری دانشكده علوم ارتباطات اجتماعی قبول شد و روزنامهنگاری را انتخاب كرد.
قبل از دانشگاه در یك گروه تحقیقاتی كه همان زمان تشكیل شد و قرار بود مطالب روزنامه كیهان را از سال شروع این روزنامه (1321) تا سال (1349) به صورت كوتاه و خلاصه چاپ و منتشر كند، مشغول به كار و خلاصه كردن سرمقالهها برعهده او گذاشته شده بود كه به گفته خودش این دوره خیلی به وی كمك كرد؛ چرا كه در باز شدن ذهنیت روزنامهنگارانه و راه افتادن قلمش بسیار موثر بود.
درست بعد از اتمام آن دوره (1351 ) موسسه كیهان تصمیم به چاپ نشریهای برای دو قاره ( آمریكا و اروپا) گرفت و قرار شد كیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی دربیاورد. همان سال اولین شماره آن به سردبیری حسین عدل با همكاری سایر اعضا درآمد و قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسوولیت بخش سیاسی نشریه نیز به عهده او گذاشته شد.
اولین نوشتههای حرفهییاش مثل خبر، گزارش و مقاله برای نشریه كیهان هوایی بود. كار و مسوولیتش در كیهان هوایی ادامه داشت تا اینكه به وی گفته شد میتواند در خود كیهان هم كمك كند.
پس از این جریان او بعدازظهرها به تحریریه روزنامه كیهان میرفت و مدتی در قسمت شهرستانها، زمانی در بخش فرهنگی، بعد اقتصادی و... این رویه ادامه داشت تا زمان خدمتش فرا رسید ( 1354) پس از آن دوباره به كیهان برگشت. سال 56 بعد از اتمام دوره خدمت به آمریكا رفت و در رشته مدیریت بینالملل، كارشناسی ارشد گرفت و سال 58 برگشت ایران و البته به كیهان هوایی تا سال 1372.
بعد از بازگشت به ایران در روزنامههای كیهان، ابرار، اخبار، انتخاب،... و بالاخره جامجم در سمتهای مختلفی مشغول به كار نویسندگی و ایفای مسوولیت شد. اولین مطلبی كه وی نوشته، سرمقالهای بود درباره روابط ایران و هند كه برای كیهان هوایی نوشت (1351).
از جمله آثار قندی به کتاب روزنامهنگاری نوین، مقالهنویسی در مطبوعات میتوان اشاره كرد، کتاب روزنامهنگاری تخصصی هم حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفهیی اوست كه گام مؤثری در درک پایهای و مقدماتی از مطبوعات تخصصی، نحوه انتشار و فعالیت ثمربخش برای دانشپژوهان ارتباطات و بخصوص روزنامهنگاران است.
این کتاب دربرگیرنده تاریخچهای از مطبوعات تخصصی در جهان و ایران، گستره معنایی اینگونه مطبوعات، شکل، قالبها و محتوای موجود در زمینه روزنامهنگاری و انتشار نشریه است.
قندی بهدنبال برآورده شدن دو هدف این کتاب را تألیف کرده است، نخست ارتقاء دانش تخصصی روزنامهنگاران و دوم توجه بیش از پیش به مقوله اقتصاد نشریات بهعنوان یکی از عوامل ماندگاری مطبوعات.
اما تخیل در روزنامهنگاری: شش گزارش و یك سفرنامه هم حاصل تجربیات حسین قندی است كه درباره نقش تخیل، ذهنیت داستان پردازانه و خلاقیت ذهنی در روزنامهنگاری سخن گفته و بر آن است تا فنون پرورش خلاقیت ذهنی و تخیل را آموزش دهد. همچنین نمونههایی عینی از روزنامهنگاری متخیل از مطبوعات جهان و گزارشهای نویسنده در كتاب درج شده است.
مقالات ادبیات مطبوعات، عامل وحدت ملی، آموزش روزنامهنگاری، علم و تجربه؛ واژه و تصویر را باید شناخت، فراسوی مرزها و ثانیهها، کاریکاتورهای خبری هم از جمله آثار قندی عنوان شده است.
این استاد روزنامهنگاری درباره اخلاق و رفتار رسانهیی معتقد است: شخصی كه وارد حرفه روزنامهنگاری میشود، خود به خود پایبند اصول و قواعدی میشود كه به اتكای آن اخلاق كاری برای فرد قابل تعریف خواهد بود. در شغل روزنامهنگاری و مطبوعات افراد باید با اصول كاری آشنا باشند و با پذیرفتن آن اصول، پا به این عرصه بگذارند.
به اعتقاد قندی اصول روزنامهنگاری و نگارش سبكهای مختلف آن از قبیل مقاله و گزارش است كه رفتار و اخلاق رسانهیی را شكل میدهد اما در برخی مواقع مطبوعات و رسانههایی وجود دارند كه این رفتار را با بازتعریفی مجدد توسط علایق و خواستههای خود، تغییر میدهند و درنهایت شاهد نقض اخلاق رسانهیی هستیم كه به واسطه آن در پارهای از اوقات حرمت افراد نیز زیر سوال میرود.
او درباره ارتباط حفظ حرمت افراد و اخلاق رسانهیی هم میگوید رسانهها میتوانند با تكیه بر رفتار حرفهیی در حوزه آگاهی و اطلاعرسانی قدم بگذارند، در حالی كه میتوانند با رفتن به حاشیه و دوری از متن اصلی موجب ناراحتی افراد و یا بخشی از جامعه شوند كه اصولا این شیوه فعالیت به دور از اخلاق حرفهیی كار رسانه است.
به گفته قندی نگارشكنندگان روزنامهنگاری مستقیما با حرمت افراد در ارتباط هستند و حفظ حرمت به نوع نگارش روزنامهنگاران بستگی دارد و در این حوزه باید از آگاهی روزنامهنگاران نسبت به اصول حرفهیی روزنامهنگاری مطلع شد زیرا روزنامهنگاری كه با اصول آشنا باشد، هیچ گاه خدایی ناكرده شخصی را مورد اتهام قرار نمیدهد.
ویژهترین مهارت حسین قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی میدانند.
*تقدیر از استاد
در اسفندماه 90 اساتید بهنام ارتباطات و روزنامهنگاری كشور و همچنین یادداشتهایی از زندگینامه حسین قندی و آنچه مخاطب را با خاطرات این استاد همراه میكند و عكسهای منتشر شده از آلبوم خانوادگی قندی با عنوان تقدیر، یادداشت و خاطره از استاد، در ضمیمه روزنامه شرق به پاسداشت او نگاشتند.
همچنین در اردیبشهتماه سال جاری در مراسم نخستین جشنواره پیشنگاران مطبوعات کشور كه با هدف قدردانی و تکریم از روزنامهنگاران پیش کسوت کشور و افرادی که سالهای سال در ساحت روشنگری، رشد و آگاهی های عمومی مجاهدت و تلاش کردهاند، در محل باغ زیبا با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون امور مطبوعاتی و اطلاعرسانی برگزار شد، از سه تن از پیشكسوتان عرصه روزنامه نگاری از حسین قندی،امیرحسین فردی و جلال رفیع تقدیر شد.
ساير اخبار در موضوع «فرهنگی و هنری »:
• ۷۳ هزار گردشگر از آثار تاریخی سبزوار دیدن کردند
• مناره تاریخی "خسروگرد" سبزوار قابلیت تبدیل به مجموعه گردشگری دارد
• جایگاه دانشگاه حکیم سبزواری ۱۲ پله ارتقا یافت
• شهرداری سبزوار شهروندان را به مهمانی "چلّه" برد
• پیکر پاک یک شهید گمنام در سبزوار خاکسپاری شد