اخبار سبزوار پيام : اجتماعی


اخبار » اجتماعی / تاریخ خبر: 22 دي 1392 / کد مطلب: 7716 / نظرات: 1

باز نشر اظهارات دکتر طالبی در یک سایت محلی :


تنها به شهرداری می آیم و تنها از شهرداری می روم


تنها به شهرداری می آیم و تنها از شهرداری می روم
پس از انتخاب محمد علی طالبی به عنوان شهردار سبزوار، سلام سربدار اقدام به بازنشر اظهارات وی در اولین جلسه بررسی برنامه نامزدهای تصدی مسئولیت شهرداری کرده است . در ادامه اظهارات و پاسخ های وی به سوالات اعضای شورای شهر سبزوار آمده است.

نه درد نان دارم و نه درد نام

دکتر طالبی در ابتدای جلسه با بیان این که اولین کارم را با تربت شهدا آغاز خواهم کرد گفت: سرداران شهید سبزوار شهید پروانه، شهید فرومندی، شهید کلاته سیفری و ... از بزرگانی هستند که من توفیق همراهی با آن ها را داشته ام. هر چند نسبت به این عزیزان خیلی کوچک هستم. امیدوارم که در آخرت شرمنده این شهدا نشویم.

وی در ادامه خود را فرزند شهرداری دانست و افزود: پدرم از سال ۴۴ در شهرداری بوده و من خودم از سال ۵۲-۵۵ و از ۶۴-۶۶ در شهرداری بوده ام. من نه درد نان دارم و نه درد نام. آن درد که به عرصه آمده ام این است که برای پیشرفت و توسعه و عدالت واجب است هرکس هرکاری که از دستش بر می آید انجام دهد و این در من نهادینه شده است. نیم نگاهی به توسعه شهر برای استان شدن دارم و به صراحت می گویم هیچ آرزویی در زندگی ام ندارم الا این که سبزوار استان شود.

وی اظهار داشت: هیچ راهی نداریم جز این که توسعه شهر و منطقه را مد نظر قرار بدهیم و هیچ راهی هم متاسفانه در شرایط کنونی جز شهرداری و شورای شهر در شهرستان نیست. سرعت توسعه در این جا بالاست. امکانات وجود دارد. مدیریت هست. به طور طبیعی در بخش دولتی به دلیل شرایطی که در کشور ما حاکم است این امکان تا حدی وجود ندارد اما در این سمت(در شهرستان) به صورت بالقوه و بالفعل وجود دارد.

درد سبزوار معلوم است

طالبی با بیان اینکه درد سبزوار معلوم است، گفت: یک سری بی وفایی هایی در شهرستان هست که من فکر می کنم آن بی وفایی ها به وفای مطلق تبدیل شود. ما در شهری زندگی می کنیم که حداقل شش هزار سال قدمت دارد. از آتشکده آذربرزین مهر که آتشکده کشاورزان ایران باستان بوده است تا این که پایتخت اولین حکومت شیعه دوازده امامی در جهان تا موارد دیگری که به نظر من باید ایران اسلامی خود را مرهون سربداران بداند. چون بنا به اطلاعات تاریخی که دارم مطمئن هستم اگر سربداران نبود سلسله های شیعه بعدی در ایران سر کار نمی آمد. لذا ایران اسلامی و ایران شیعه دوازده اسلامی خودش را باید مرهون سربداران و سبزوار بداند. ما امسال و سال آینده هفتصدمین سال تاسیس حکومت سربداران هستیم. من خواهشم از شورای محترم شهر این است که در دستور کار قرار بدهد و این هفتصدمین سال را باید جشن بگیریم.

وی خاطرنشان کرد: سبزوار در اولین تقسیمات کشوری که در ایران انجام شد جزو هفت شهر بزرگ خراسان بوده است. سبزوار به بندر خشک خراسان معروف بوده است. یکی از مهمترین مراکز تجاری بوده است. گردش نقدینگی اش در گذشته نه چندان دور با مشهد برابر بوده است. درگذشته نه چندان دور مردم از سراسر کشور در حوزه علیمه این جا طلبگی می کرده اند. در گذشته نه چندان دور اولین بیمارستان مدرن خراسان بزرگ در سبزوار ساخته شد و توریسم پزشکی داشتیم. اینجا حتی از مشهد هم پذیرش بیمار داشت. نزدیک به هشتاد سال است که شهرداری داریم. ۱۳۱۴ شهرداری سبزوار تاسیس و ۱۳۱۷ هم اولین شهردار سبزوار منصوب شده است. جزو قدیمی ترین شهرداری های کشور هستیم. در همین دوره هشتادمین دوره سالگرد تاسیس شهرداری را شورا می تواند جشن بگیرد.

اهل فرافکنی نیستم، هر اتفاقی بیفتد مقصر خودم هستم

طالبی بخش دوم سخنانش را این گونه آغاز کرد: نگاه کلان خیلی برای من مهم است هم در شورا و هم در نزد بنده. هم من باید نگاه کلان شورا را اطلاع داشته باشم و هم عزیزان و دوستانی که باید انتخابی داشته باشند باید نگاه فرد را متوجه باشند. البته در حوزه کلان من اعتقاد دارم که دفع ضرر اولی بر جلب منفعت است و این اعتقاد همه منطقیون عالم است. اول باید جلوی ضرر را بگیریم. این از مهمترین سیاست ها است. دوم این که یک دانشمند اروپایی داریم که می گوید اگر یک معلول جسنی حرکتی در دو ماراتون اول نشود مقصر خودش است و فرافکنی ره به جایی نمی برد. لذا من اهل فرافکنی نیستم. هر اتفاقی بیفتد مقصر خودم هستم. و باید خودم مسئولیت قبول کنم. من علاوه بر این که رشته دانشگاهی ام ادبیات عرب هست جامعه شناسی هم خوانده ام. سه سالی هم فلسفه خوانده ام. منتهی در حوزه خوانده ام. از یونان باستان تا دکارت و فلسفه اسلامی. تنها نکته ای که از آن فهم کرده ام و خوب هم فهم کرده ام و خیلی برای زندگی ام خوب بود این است که هیچ چیزی غیر ممکن در عالم هستی نیست. آدم می تواند کاری را انجام دهد و فکر نکند که غیر ممکن است. عدالت، اصل و رکن شیعه و اسلام است. این قدر مهم است که اگر گروه دزدان مال دزدی را به عدالت تقسیم نکنند گروهشان از هم می پاشد. یعنی اگر مال حرام هم به عدالت تقسیم نشود گروه از هم می پاشد.

یک دیوار بی اعتمادی بین مردم و شهرداری هست

وی ادامه داد: هر کس داد داشته باشد شاد است. نگاه من این گونه است که با بالاترین مشارکت گسترده ترین و عمیق ترین و طولانی ترین مشارکت قرن بیستم را در قالب دفاع مقدس در ناحیه مردم ایران داشتیم. حیف و صد حیف که این میزان مشارکت را نتوانستیم و هنرش را نداشتیم که تبدیل به مشارکت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بکنیم. ما هنرش را نداشتیم. مطمئن هستم که ملت ما هنرش را هنوز هم دارد. ممکن نیست که مردم ما مشارکت نکنند. من اعتقادم این است که یک دیوار بی اعتمادی بین مردم و شهرداری هست. میزان الحراره اش هم این است که تا الان هیچ کس وقفی برای شهرداری نکرده است. برای همه جاها موقوفه داریم ولی برای شهرداری نداریم. اگر هم داشته باشیم نادر هست.

وی با بیان اینکه حتی در گذشته برای آرامستان ها خود مردم مراجعه می کردند و وقف می کردند، گفت: چرا کسی مراجعه نمی کند که حتی آرامستان را برای شهرداری وقف کند؟ من اعتقادم این است که این دیوار بی اعتمادی بلند هم هست و باید از آن کاسته شود. به نظر من برکت اگر کم است به این خاطر است که ما به مردم توجهی نداریم.

اگر چرخ مردم بچرخد چرخ شهرداری هم خواهد چرخید /شهر ظرفیت کشمکش و تقابل را ندارد

طالبی ادامه داد: ما باید نفعمان به مردم برسد تا مردم هم نفعشان به ما برسد. اگر چرخ مردم بچرخد چرخ شهرداری هم خواهد چرخید. امکان ندارد که چرخ شهرداری بچرخد و ما انتظار داشته باشیم که چرخ مردم نچرخد. این ها متصل و مرتبط با هم هستند. راستی و درستی. نگاه من این است که در کار انسان راستی و درستی را باید مد نظر داشته باشیم. رد راستی رد خویشتن است. هرکس راست نگوید خودش را رد کرده است. حضرت رسول می فرمایند که " الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشؤومٌ". من به این باور هستم که نه شهر ظرفیت کشمکش و تقابل را دارد و نه منطقه و نه کشور. راهی جز این نداریم که با هم باشیم. چون ظرفیت کشمکش را نداریم. اگر به کشمکش ادامه دهیم هر دو نابودیم.

وی افزود: سخت معتقدم که باید مهربانی را با خردورزی، شادی را با شرف، نیکوکاری را با نیک اندیشی، اخلاق را با عمل، آزادی را با آزادگی، خداپرستی را با مردم باوری، شهر دوستی را با نوع پروری، نرم خویی را با عزت، دوراندیشی را با شجاعت و سیاست را با ادب و در دینداری نیرومند و در قدرت فروتن در سختی ها بردبار و از آزمندی هم به دور باشیم.

نگاهم نگاه تعاملی و ارتباطی است

دکتر طالبی با بیان اینکه باید کار خوب را خوب انجام داد اضافه کرد: خدمت کار خوب است ولی باید آن را خوب انجام داد. اگر خوب انجام نداد همان کار خوب هم بد از کار در می آید. و البته بهترین کار خوب خدمت به شهر و منطقه است. من نگاهم نگاه تعاملی و ارتباطی است. اعتقادم این است که شهرداری اصلا نمی تواند هم تراز شورا باشد. شهرداری همتراز شورا نیست بلکه همراز شوراست. هم دل و هم فکر شوراست. سر بار نیست بلکه یار و همراه باید باشد. یعنی شهرداری نباید سنگینی بارش را روی شورا تخلیه کند. حتما باید یار و هم یار و یاور و همکار باشد. رقیب نیست بلکه رفیق است. وفادار به قول و فعلش باید باشد. ظرفیت پذیر و ظرفیت جو باید باشد. امانت دار و صادق باشد. اگر امانتی را قبول کرد باید به سر منزل برساند. اعتمادگرا و اعتماد پذیر باشد. آرمان خواه و واقع گر و متعامل و اعتماد پذیر. عقلانیت و تدبیر را سرمشق باید بدارد. من مطمئن هستم که مرز بندی بین شهرداری و شورا یک مرز بندی عاقلانه، مدبرانه و یک مرز بندی مصلحت جویانه و البته مبتنی بر قانون است زیرا که می دانم که سخن و نامه و مصوبه شورا برای شهرداری دلالت است و نه دخالت؛ و هر کس دلالت را نفع کند در عقلانیت او باید شک کرد.

شهرداری زمینه می دهد نه زمین

وی در نگاه درونی به شهرداری چنین اظهار داشت: شهرداری سبزوار یک شهرستان شهر یا مادر شهر است. من نگاه این است که به قول ماهاتیر محمد همسایگان ثروتمند آبروی انسان اند. ما به دنبال تضعیف دیگران نیستیم ولی به دنبال تربیت آن ها و تقویت خودمان هستیم. هر چقدر همسایگان ما ثروتمند باشند آبروی ما افزون است. شهرداری به نظر من زمینه ساز و زمینه پرور است نه زمین دار. بزرگترین اشتباه ما این است که فکر می کنیم شهرداری زمین دار است. زمینه می دهد نه زمین. همه چشم هایشان به چهار متر زمین شهرداری است که از آن بگیرند. اگر شهرداری سیاسیتش را عوض کند و به سمت باز شدن زمینه ها حرکت کند مطمئنا به دنبال زمین شما نمی آیند. چون زمینه سودش از زمین بیشتر است.

شهرداری جای سیاسی کاری نیست

طالبی ادامه داد: اعتقادم این است که شهرداری سکان دار است و نه پارو زن. نمی شود که امنیت، عمران و توسعه شهر را به دست کسی سپرد ولی ابزارش را نداد. شهرداری رقیب مردم نیست بلکه رفیق مردم است. شهرداری سامانده است و نه سازمان دار. باید سازماندهی کند و نه این که سازمان های عریض و طویل ایجاد کند. البته بنا به ضرورت باید ایجاد شود ولی هدف تاسیس سازمان نیست بلکه سازماندهی است. مشارکت جوست و نه تمامیت خواه. نباید همه چیز را برای خودش بخواهد. هر کس همه چیز را برای خودش بخواهد هیچ چیز گیر خودش نخواهد آمد. سیاست ورز است و نه سیاست زده و سیاسی کار. شهرداری جای سیاسی کاری و سیاست هم نیست. یک سازمان حرفه ای و خدمات رسان است که باید از این حوزه به دور باشد. پویا و فعال باید باشد و نه ایستا و منفعل. چرخاننده شهر و مردم باید باشد و نه چرخاننده خودش. به دلیل این که سازمان های بزرگ و عریض و طویل دارد، پرسنل زیاد دارد که البته به نظر من زیاد هم نیست اگر بارگذاری شود و برنامه ریزی شود دو برابر این هم پرسنل می خواهد به شرطی که کار باشد و مدیریت شود.

وی افزود: در مالزی معاون نخست وزیری اش به من می گفت که ما می خواهیم جمعیتمان را به هفتاد ملیون برسانیم. آن زمان ۲۵ تا ۲۷ ملیون جمعیت داشت. علتش را بپرسیدم. گفت جمعیت قدرت است اگر مدیریت شود. اگر هم مدیریت نباشد که ضعف و سستی هم به بار می آورد. قلمرو ساز باید باشد و نه قلمرو سوز. قلمروهای متعددی داریم و باید جامع نگاه کند و نه تک ساحت.

وی گفت: سلامت، پاکدستی، قانون و کار مربع خوشبختی شهرداری باید باشد. من اوایل انقلاب در سبزوار بودم و تا حدودی مسائل نظامی را تجربه کرده ام. بعد از شهید فرومندی مسئول بسیج سبزوار بوده ام. در سطح مدارس سبزوار یاری دهنده مسائل فرهنگی بوده ام. از بنیان گذاران دانشگاه حکیم بوده ام. مدتی در لبنان و جنوب لبنان در کنار حزب الله بوده ام. در افغانستان با شهید ناصری در حوزه افغانستان کار کرده ام. در سازمان ملی جوانان در حوزه تحقیق و پژوهش فعالیت داشته ام. در همه عرصه های نظامی، امنیتی، آموزشی، فرهنگی و سیاسی بوده ام ولی معمولا مردم قسمت های سیاسی اش را پر رنگ می کنند.

وی ادامه داد: سال ۶۴ که شهردار سبزوار شدم سبزوار شهر بود ولی الان روستای من هم شهر است. ولی تعریف شهر چیست؟ شهر باید قابل زندگی باشد، توان رقابت داشته باشد، آیا ما توان رقابت با شهرهای دیگر را داریم. شهر باید بانکی باشد اما نه این که تعداد بانک ها از تعداد سوپری ها بیشتر باشد. و بحث الان من هم این است که شهرداری باید خودگردان باشد و نه فقط در مال بلکه در مدیریت شهری هم باید این گونه باشد.

وی با توجه به این که نیمی از جمعیت سبزوار زنان هستند ولی در شورای شهر نماینده ندارد گفت: شهرهای ما مردانه است. خدماتی که به زنان نسبت به مردان ارائه می شود در حد اپسیلون است. با تجربه ای که در این حوزه اجتماعی دارم اگر این قشر مورد بی مهری قرار گیرد یک نسل مورد بی مهری قرار گرفته است. درصد زیادی از جمعیت سبزوار بین ۱۵-۲۹ سال سن دارند. اگر فکری برای این پیک جمعیت نشود سبزوار کوچ پذیر می شود کما این که الان هم هست.

اعتقاد راسخ و متقن به ولایت فقیه دارم/ اصلا دنبال نمایندگی مجلس نیستم

طالبی در مورد برخی ابهاماتی که در اذهان در مورد وی وجود دارد این چنین پاسخ گفت: بنده اعتقاد راسخ و متقن به ولایت فقیه داشته ام و از سال ۵۵ به این اعتقاد رسیده ام. بنده معتقد هستم به عنوان شهردار بیشتر می توانم به شهرم خدمت نمایم تا این که استان دار باشم کما این که فرصت استان داری برایم بوده و هست. اصلا دنبال نمایندگی مجلس نیستم و معتقدم که خط قرمز شهرداری باید ورود به عرصه های سیاسی باشد.

وی با شاره به نظام پرداخت در شهرداری سبزوار گفت: باید در مورد مدیریت هزینه ها و پرداخت ها بازنگری داشته باشیم. نظام پرداخت حقوق در شهرداری از این اولویت هاست و عدالتی که گفتم این جا هم باید باشد. چون تجربه مدیریتی من به من می گوید که اگر کارمندان که ساقه این درخت هستند استوار نباشند، نمی تواند شهرداری پویا و فعال باشد.

وی ادامه داد: من سعی کرده ام که تمام برنامه ها و سخنرانی هایی که اعضای شورا در سخنرانی ها و برنامه هایشان زمان تبلیغات داشته اند را بررسی کنم و در برنامه ام منعکس نمایم. چون مردم به این برنامه ها رای داده اند. درباره سبزوار هم متاسفانه بیشتر از ۲۰-۲۵ مورد تحقیق صورت نگرفته بود که آن ها را هم مطالعه کرده ام و سعی کرده ام که برنامه هایم اجماع نخبگان باشد. هر چه که در این برنامه ها آمده است این نیست که در پایان ۴ سال همه اش اجرایی شود چون بعضی از برنامه ها باید فرصت سنجی و امکان سنجی شوند. بعد از چهار سال ما باید شهری با اصالت و معماری اسلامی، شهری دانش پایه، شهری سرسبز و شاداب، شهری امن و مقاوم شهری پایدار و منسجم برای سکونت با زیر ساخت های مناسب یکی از دو شهر مهم خراسان بزرگ باشیم.

تنها به شهرداری می آیم و تنها از شهرداری می روم

وی با بیان اینکه سبزوار حدود سی محله قدیمی دارد که هویت خودش را از دست داده است بیان کرد: تهران با ۲۳۰ محله قدیمی هویت خودش را حفظ کرده است. یکی از کارهایی که باید صورت گیرد این است که یک انجمن باید کارهای محله را عهده دار شود. مرزهای محله باید مشخص شود. دارایی ها و نداری هایش مشخص شود. این طور نباشد که در یک محله ده مسجد داشته باشیم و در محله دیگر یک مسجد. با این کار در هر محله یک شهرداری ایجاد می شود.

طالبی در پایان سخنانش گفت: شهرداری باید پروژه محور باشد. پروژه محور یعنی این که شهرداری یکی از کارکنانش را مدیر یک پروژه بگذارد و این مدیر پروژه باید منابع مالی پروژه را تامین کند و پروژه را خودش مدیریت کند. بعد از پروژه این کارمند می شود یک ژنرال. و دیگر لازم نیست که برای انتخاب شهردار به بیرون شهرداری و شهر دنبال گزینه بگردیم.

وی تصریح کرد: تنها به شهرداری می آیم و تنها از شهرداری می روم. گروه هم ندارم و اگر هم دارم گروه پاکان هستند. همه شان جانباز، خانواده شهید و رزمنده هستند و این گروه هیچ مداخله ای در کار بنده ندارند.

محمد علی طالبی در این جلسه پس از ارائه دیدگاه ها و برنامه های خود به سوالات اعضای شورای شهر پاسخ داد.

مهدی مقصودی به عنوان اولین سوال از وی پرسید: شما به صورت صریح و مشخص تیم کاری با خودتان می آورید یا نه چه به عنوان مشاور و چه به عنوان معاون و چه به عنوان مدیرعامل سازمان ها؟ در وضعیت فعلی برنامه شما چیست؟ انتقادهایی وارد هست که خیلی از مدیر عامل ها و معاونت ها سال های سال است که در یک سری قسمت ها جا خشک کرده اند و انتظار قشری از مردم این است که یک سری تغییر و تحولات در شهرداری اتفاق بیفتد و از این حالت مدیریت یکسان و یکنواختی که هست یک گردش نخبگان و گردش مدیرانی وجود داشته باشد، آیا این مساله در برنامه شما هست یا نه؟ معمولا این گونه است که شورا شهردار را انتخاب می کنند ولی بعد انتخاب، شهردار دیگر پشت سرش را نگاه نمی کند که از چه پله ای بالا رفته است، در زمان تصدی شما ارتباط بین شهردار و شورا چگونه است؟ ما شما را به عنوان فردی فرهنگی می شناسیم، فرهنگ در سبزوار در چند سال اخیر متولی خاصی نداشته است. فعالیت های فرهنگی اکثرا سطحی و گزارشی است. حالا سوال این است که جایگاه فرهنگ در پروژه های شما چگونه خواهد بود؟ آیا به کارهای فرهنگی به موازات کارهای عمرانی و خدماتی بها خواهید داد؟

هیچ تیمی با خودم نخواهم داشت و با خود نمی آورم

محمد علی طالبی در پاسخ به سوال وی گفت: به صراحت می گویم که من هیچ تیم کاری با خود ندارم و اگر هم داشته باشم نه شایسته است و نه بایسته است که این تیم کاری را وارد شهرداری کرد. دلیل من هم این است که سازمان های فربه و چاق هر چقدر که به چاقی آن ها افزوده شود هدفشان خودشان می شوند. استنباط من این است که الان تا حدودی شهرداری هدفش خودش شده است. شهرداری با یک هدفی تاسیس شده است ولی الان دارد خودش را اداره می کند. نه اصول مدیریت به بنده تجویز می کند که این کار را بکنم و نه امکانات و ابزار این امکان را ایجاد می کند و حتی اگر این ها هم باشد به نظر بنده این کار مناسب نیست.

وی با پیشنهاد ایجاد دو دفتر در تهران و مشهد برای پیگیری امور مربوط به شهرداری اظهار داشت: اعتقاد دارم که شهرداری باید دو بال داشته باشد، یک بال در مشهد و یک بال در تهران. یک دفتر پیگیری امور مربوط به شهرداری را، نه پیگیری خرید بلکه پیگیری های کلان، یک دفتر در تهران فعال باشد و یک دفتر در مشهد. این دو دفتر جداست. نیروهایش هم جدایند. افرادی باید باشند که دولت را بشناسند. وزیر و وکیل را بشناسند. اهل تعامل باشند. مصر باشند. ابرام و اصرار داشته باشند. با اراده باشند. قوی باشند. این دو دفتر اگر گشایش پیدا کند چون طرح هایی که بنده ارائه داده ام این طرح ها در حوصله محدوده فرماندار و استاندار نیست. فراتر از سبزوار و استان باید کارهایش پیگیری شود. لذا در تهران هم دفتری باید برای پیگیری اش باشد. آن مورد را بنده باید آدم داشته باشم، آدمش را هم باید با تشخیص خودم باید بیاورم. دلیلش هم این است که آن کار مهم را می خواهند انجام بدهند.

طالبی تصریح کرد: غیر از این موردی که عرض کردم، اعتقاد ندارم که تیمی وارد شهرداری شود و بیاید. طبیعی است که انسانی که دو سه سال در جایی کار می کند خسته می شود و ناتوان و فرسوده می شود و به روزمرگی می رسد. من اعتقادم این است که دوستانی که فعلا در شهرداری دارند کار می کنند با جابجایی در داخل شهرداری می توانیم شهرداری را به آن حدی که شورا تمایل دارد ارتقا بدهیم لذا من هیچ تیمی با خودم نخواهم داشت و با خود نمی آورم.

از بیرون مدیر آوردن جفای بر شهرداری است

وی افزود: ولی وضعیت فعلی مدیران خیلی طبیعی است که کسی که به عنوان مدیر می آید ۲-۳ ماهی ارزیابی می کند و اگر ارزیابی بنده گواهی داد که این افراد توانایی ماندگاری کار را با بنده (چون من با سرعت حرکت می کنم) بار گذاری که شود و هر مدیری و هر کارشناسی که با آن سرعتی که بارگذاری شده است نتواند حرکت کند خودش عقب می ماند. خودش هم می افتد. نیاز نیست به کسی که بیاید این ها را غربال گری بکند، به هم بریزد و جراحی کند. اگر با کار به جلو آمد دست و پا و پیشانی اش را هم می بوسیم. اگر حواشی هم نداشت فرق سرش را هم می بوسیم. اما اگر با کار به جلو نیامد خودش از قافله عقب می ماند و هیچ ادعایی هم ندارد که من را برداشته اند چون خودش، خودش را بر می دارد. من اعتقاد دارم که از بیرون مدیر آوردن جفای بر شهرداری است چون خوشبختانه با شناختی که از مدیران فعلی شهرداری به صورت جسته و گریخته دارم هستند کسانی که در زوایه و گوشه و ... بیرون آمد و این ها نیاز به بررسی دارد.

طالبی با اشاره به فصل الخطاب مقام معظم رهبری که "شهردار توجه داشته باشد که شورای شهر ریشه اوست. شورای شهر هم مدیری را انتخاب کرده که با همه وجود تقویت کند. با هم باشید. شورای شهر شهردار را تقویت کند، چون سربازی است که او را به وسط میدان فرستاده است و بنا بر این پشت جبهه او را کامل داشته باشد. آن سرباز هم خود را از ریشه و اصل و پایه خود منقطع ندارد. متصل به آن و منبعث از آن بداند." گفت: به صراحت عرض می کنم که این سخن مقام معظم رهبری را نصب العین خود قرار می دهم و من اگر مورد لطف اعضای شورا قرار گرفتم ریشه ام در این جاست و آبشخور و تغذیه ام از این جاست.

خط قرمزی ندارم الا صداقت و راستی

وی با اشاره به گذشته خود گفت: شاید تصویر ذهنی بعضی از برادران تصویر ذهنی سال ۷۰ از بنده است. الان سال ۹۲ است. همه اقتضای سنی من ایجاب نمی کند و هم تجربیات من این را دیکته می کند که این گونه عمل نکنم و در تعامل باشم و هم به صراحت عرض می کنم که من خط قرمزی ندارم الا صداقت و راستی. جز به راستی با شما سخن نخواهم گفت. اگر غیر از این بود پس از این که شما رای اعتماد به من دادید، استعفای خودم را روز اول با اولین دروغ تقدیم می کنم. اگر کسی صادق باشند همه درست هستند. همه گرفتاری های ما از عدم صداقت است. حتی نیاز به مراجعه به قانون نداریم. مراجعه به قانون از باب اکل میته است. از باب اجبار است. طوری خواهد بود که حتی مراجعه به قانونی نیاز نباشد که ببینیم که حق با من است یا حق با شماست.

وی ادامه داد: مباحث اجتماعی در شهر ما اسفناک است. ما پنجاه هزار سکونت گاه غیر رسمی داریم. شهری که یک چهارم جمعیتش سکونت گاه غیر رسمی است، مباحث اجتماعی و فرهنگی اش باید ملحوظ باشد. مباحث گردشگری و مذهبی و دینی اش باید ملحوظ باشد. اسکان غیر رسمی و حاشیه نشینی فقط بحث عمران و عدم مقاومت ابنیه و ساختمان ها و معابر نیست. سیل به راه می اندازد و ممکن است که یک شهر را به لحاظ اجتماعی و فرهنگی نابود کند. در شهری که بیش از یک سوم جمعیت بین ۱۵-۲۹ است آیا ما می توانیم مسائل فرهنگی را مد نظر قرار ندهیم؟ شهری که قدمت فرهنگی شش هزار ساله دارد. شخصیت های ما شخصیت های علمی، فرهنگی و دینی هستند. پایه این شهر بر اساس فرهنگ است. منتها آن چیزی که مهم و اساسی است درآمد به ویژه درآمد پایدار است. ما تا به آن نرسیم این مساله کسب نخواهد شد.

محمدرضا قلعه نویی در سوالی از طالبی پرسید: اولویت های شما در حوزه کسب درآمد و هزینه به چه شکل است و شما چه منابع مالی جدیدی را برای مدیریت پروژه های عمرانی و نگاه کلانتان در مدیریت شهری به کار خواهید زد؟

درآمدهای شهرداری باید به سمت درآمدهای پایدار برود؛ اول مشرکت بخش خصوصی، دوم فاینانس، سوم تهاتر

طالبی در پاسخ به وی اظهار داشت: هدف شهرداری کسب درآمد نیست. چون با این هدف تاسیس نشده است. فلسفه تاسیس شهرداری یک بنگاه اقتصادی نیست که کسب درآمد کند اما به مرور زمان به این سمت کشیده شد. بحث اصلی این است که پیش درآمدهای شهرداری باید به سمت درآمدهای پایدار برود. درآمدهای پایدار اولینش مشارکت است. مشارکت با بخش خصوصی. دارایی شهرداری سبزوار با هشتاد سال قدمت چقدر است؟ دوم فاینانس. سوم تهاتر. البته این برنامه ها در صورتی است که به من رای اعتماد داده شود و در غیر این صورت این برنامه تبدیل می شود به ۴۰۰-۵۰۰ صفحه. چون هر کدام از این آیتم ها به طور طبیعی روکش برنامه است.

چرا از طرح های پایلوت استفاده نکنیم

وی افزود: به نظر من با این دولت از طریق پایلوت بیش از ۱۵-۲۰ درصد از درآمدهای شهرداری را از طریق طرح های پایلوت می توانیم از شهرداری کسب کنیم. بسیار هم آمادگی دارند. مثلا من قطع و یقین دارم که آقای دکتر ربیعی وزیر محترم کار و تعاون و رفاه اجتماعی و جنای آقای دکتر عسکری آزاد قائم مقام جناب نوبخت در سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق و معاونت راهبردی فعلی ریاست جمهوری با این شهرک موافقند. شهرک رفاه اجتماعی. قطع و یقین دارم که بیش از چنین میلیارد برایش بودجه می گذارند. ما چرا از طرح های پایلوت استفاده نکنیم.

طالبی با پیشنهاد ایجاد شهرک سینمایی شرق کشور گفت: من اعتقادم این است که ما می توانیم شهرک سینمایی شرق کشور را داشته باشیم. هم می شود موزه و هم گردشگری و هم می شود درآمد. سخت معتقدم آقای جنتی و کاراندیش و دو معاونت دیگر که نسبت به آن ها شناخت دارم با شهرک سینمایی در سبزوار موافقت می کنند. بعد هم وزرا از همدیگر خبر ندارند. می توانید ۱۰-۱۵ طرح پایلوت تهیه کنید. این ها که به هیئت دولت نمی رود. بعد هم همه را جذب کنید. منتها یک آدم پادوی که مغزش هم کار کند در تهران لازم دارید، یک انرژی دهنده هم در سبزوار لازم دارید. مگر درآمد این است که بودجه به حساب شهرداری بیاید و خرج شود؟

وی با اشاره طرح های درآمدزایی برای شهرداری اظهار داشت: ۲-۳ تا پروژه دارم. یک بار دیگر هم در حضور اعضای محترم شورای شهر قدیم در دوره سوم یک جلسه ای داشتم و من به آن دوستان عرضه داشتم که شما اگر شما ۳۰ میلیارد درآمد دارید من معادل سی میلیارد را سالانه برای شما می آورم بدون این که یک ریال از مردم بگیرم. منتها یک سری ابزار و ادواتی می خواستم که نشد. هم خودم نتوانستم تهیه کنم و هم دوستان چون شرایط آن دولت با این دولت برای بنده فرق می کرد. آن جا من هیچ انتظاری هم از کسی نداشتم.

طالبی از ارتباط نزدیک خود با دولت جدید گفت و خاطرنشان کرد: خوشبختانه حداقل ۴-۵ وزیر را از نزدیک می شناسم، معاونین وزرا را می شناسم و ارتباط نزدیک با آن ها دارم. آن ها به بنده اعتماد دارند و حالا که اعتماد دارند می شود از طریق طرح های پایلوت این کارها را انجام داد. ۲-۳ پروژه هست که آن ها تا مرحله تصویب باید محرمانه باشد چون آن پروژه هایی که من می خواهم اجرا بکنم ممکن است شرایطی را در شهر از عدم بالانس خارج کند قیمت ها را. مثلا قیمت املاک را دگرگون کند. جا و مکان و عنوانش باید محرمانه بماند البته برای خارج از شورا. من اعتقادم این است که این پروژه ها برای مدت یک دوره ۸ ساله از درآمدهای این چنینی بی نیاز می کند. درآمدهایی که از محل مناسبی تهیه نمی شود و به تعبیر بعضی از دوستان محل فروش شهر است.

قول شرف می دهم که دغدغه مالی و ریالی برای شهرداری نداشته باشید

وی افزود: قول قطعی می دهم و سر این قولم هم قول شرف می دهم که شما دغدغه مالی و ریالی برای شهرداری نداشته باشید. این مبالغی هم که تحت عنوان عوارض و ... دارد اخذ می شود در حد حقوق کارکنان باشد. بقیه را باید از جاهای دیگر تامین کرد و بنده این را در توانم هست که تامین کنم و از این بابت اصلا دغدغه ام مسائل مالی نیست. به درآمدهای پایداری هم دست پیدا می کنیم که همیشه چشمه جوشانی برای شهرداری باشد.

در ادامه اسدالله نورنهنگ از طالبی سوال کرد: برنامه تان برای رفع چالش های اصلی شهر سبزوار چیست؟ همان طور که شما در جریان هستید جذب اعتبار توسط سرمایه گذار در برنامه های اصلی شهرهای توسعه یافته است، به نظر شما به چه علت در سبزوار جذب سرمایه گذار صورت نگرفته است و برنامه شما در این مورد چیست؟

طالبی در پاسخ به سوال وی گفت: همان طور که عرض کردم زمانی که شهرداری می خواهد معامله ای با کسی انجام دهد اصطلاحا باید معامله برد - برد باشد. سرمایه گذار به دلیل این که سرمایه اش را در جایی می خواباند که برایش امنیت و سود داشته باشد. و اگر این گونه نباشد سرمایه گذار فرار می کند. به نظر من یک دیوار بی اعتمادی بین سرمایه گذاران و شهرداری ها هست. واقعا اگر سرمایه گذار قانع شود و به اقناع برسد که هم امنیت دارد و هم سود دارد و شهرداری هم تضمین امنیت کند و سود هم ببرد. ما در بدترین شرایط در بخش صنعت جذب سرمایه گذار کرده ایم. فکر می کنم چون معامله برد برد نبوده فکر می کنم تا الان اتفاقی نیفتاده است.

وی افزود: اولین مساله مسائل مالی است. زمینه منابع مالی و درآمد را باید کسب کنیم. دوم مشارکت است. احیای محلات. هویت بخشی به محلات که از درآمدهای مالی می کاهد. سوم بحث پروژه محور است که افراد مسئول مالی بشوند. یعنی پروژه دست درازی نداشته باشد. دست گیرنده نداشته باشد و بلکه دست گیرنده ای هم داشته باشد. این دست دهنده باید متکثر شود. الان تکثیر نشده. یعنی شورا و شهردار می دوند برای درآمد و بقیه هم خرج می کنند. نه. بقیه هم برای کسب درآمد باید بدوند. مکانیسم آن پروژه محور بودن است. لذا اولویت اصلی و اول این است که تا منابع مالی تامین نشود همه این برنامه ها خیال و آرمان است. آرمان چیزی است که قابل دسترسی نباشد و برنامه آن است که قابل دسترسی باشد. ما می خواهیم دستمان باز باشد.

حسین بروغنی نیز از طالبی پرسید: برای حاشیه نشینی در شرق سبزوار و مناطقی مثل کلاته سیفر و صالح آباد که به شهر ملحق شده اند و بافت های فرسوده چه برنامه هایی دارید؟

در حاشیه نشینی باید با حضور اهالی حل شود و به دنبال سیاست از بالا به پایین نبود

طالبی در پاسخ به بروغنی گفت: در بحث حاشیه نشینی کار کرده ام؛ از خاک سفید که در شهرداری تهران در خدمت آقای قالیباف بوده ام تا طرح هایی که در اراک، ساری و مشهد که متولی این کار بوده ام. اما در سبزوار جایی خالی از حاشیه نشینی نداریم. در حاشیه نشینی باید با حضور اهالی حل شود و به دنبال سیاست از بالا به پایین نبود که جواب نداده و نمی دهد. اگر شهر را به ۷۲ محله تقسیم کنیم در چهل متری دوم و سوم باید انرژی بیشتری گذاشته شود. به طور مثال مردم می توانند پلیس ساختمان باشند. با مشارکت اهالی شهرداری و وزارتخانه ها حاشیه نشینی را ابتدا باید به کنترل درآورد و بعد برنامه ریزی کرد. با توجه به شرایط روز، شرایط دولت مساعد خواهد شد و ظرفیت سرمایه گذاری در بازار طلا و ارز کاهش شدیدی پیدا می کند. در این شرایط نقدینگی به سمت مسکن می آید و ما باید از این فرصت استفاده کرده و این نقدینگی را شکار کنیم.

جلال تعصبی از وی پرسید: برای تکریم ارباب رجوع در شهرداری چه برنامه ای دارید؟

طالبی گفت: هرچقدر IT و ICT را گسترش دهیم، می شود ارباب رجوع کارهایش را در خانه اش انجام دهد و تکریم شود.

حسین کارگری نیز از طالبی سوال کرد: در بحث گردشگری در بند ۸ و ۹ و ۱۰ برنامه هایتان اشاره کردید که برنامه هایی باید اجرا شود برای حفظ آثار تاریخی که در محدوده حفاظتی شهرداری قرار گرفته است که هم اکنون یا از بین رفته است یا نیمی از آن باقی مانده است. چه برنامه هایی دارید؟ همچنین برای بیرون آوردن امام زاده حسن ماهرو که از همه امامزاده های سبزوار مستندتر است و اگر این مهم اتفاق بیفتد باعث جذب شیعیان می شود و همچنین کاروانسرای فرامرزخان، مقبره بقراط، مقبره حکیم و ... چه برنامه ای دارید؟

طالبی در پاسخ به سوال وی گفت: این ها رئوس برنامه هاست. کیفیت اجرای این موارد موکول می شود به آینده که مشاورین و متخصصین برنامه هایی ارائه بدهند. درباره مسائل فرهنگی، هویت شهر به آثار مکتوب و آثار فیزیکی تاریخی است. برای حفظ این آثار باید از جان مایه گذاشت. در سال های پیش تعرض هایی شده که من مطلع هستم. انجام این امر کار سختی است که اگر از راه حرام انجام بگیرد برکت ندارد و اگر از کار درست انجام بگیرد زمانبر است. برای همین باید ظرف یکی دو سال به درآمدهای پایدار برسیم و بعد این موارد حل و اجرایی شود.

در ادامه مسعود پسندیده با بیان اینکه شهرداری الان مثل تاریک خانه است و من خودم یکی دو بار آمار می خواسته ام و نتوانسته ام بگیرم، از طالبی پرسید: تعاملتان با رسانه ها چگونه است؟ آیا اجازه می دهید که خبرنگاران با قسمت های مختلف شهرداری رابطه داشته باشند؟

در شهرداری در اتاق شیشه ای می نشینم/ در برنامه ام هست که ماهیانه کنفرانس مطبوعاتی داشته باشم

طالبی در پاسخ به وی گفت: من در شهرداری در اتاق شیشه ای می نشینم. خبرنگار و رسانه برای جامعه و آزادی مثل نفس کشیدن و اکسیژن هستند. من در برنامه ام هست که ماهیانه کنفرانس مطبوعاتی داشته باشم. همچنین در سبزوار بودن یک رادیو محلی احساس نیاز می شود. انسان خجالت می کشد که در قرن ۲۱ برای اعلام برنامه ای با ماشین در شهر می چرخند.

علی ارغیانی با بیان اینکه شهرداری در دستگاه قضایی پرونده های مفتوح زیادی دارد و اگر اغراق نباشد سی درصد از وقت شهردار را مسائل حقوقی می گیرد از وی سوال کرد: چه راه کاری برای این مسائله دارید؟

طالبی در پاسخ به وی گفت: من خودم در زمان شهردار بودنم یک پرونده در دستگاه قضایی داشتم که چهارده سال به طول انجامید. می دانم که شهرداری ها واقعا درگیر هستند. باید به این مورد رسیدگی شود و خیلی مهم است.

علی ارغیانی همچنین از طالبی پرسید: برای خدمات به خانواده های شهدا و ایثارگران چه برنامه هایی دارید؟

من خودم از خانواده ایثارگر هستم. من همرزم برادران شهید شما آقای ارغیانی و آقای بروغنی بوده ام. اگر ما همه توانمان را در این عرصه نگذاریم نامرد هستیم چون آن ها همه توانشان را گذاشتند.




منبع: سايت خبري تحليلي سبزوار پيام
www.SabzevarPayam.com
نظرات شما

نام:

ايميل:
وب:
شماره امنيتي:
نظر شما:


1 نظر در صف تاييد است.